İtalya Vergi Sistemi 2025

İtalya Vergi Sistemine Genel Bakış

İtalya vergi sistemi, Avrupa Birliği içerisinde karmaşık ve kapsamlı yapısıyla dikkat çeken bir yapıya sahiptir. 2025 yılı itibarıyla uygulamada olan sistem, hem bireylerden hem de şirketlerden doğrudan ve dolaylı vergiler yoluyla gelir elde etmeye odaklanmaktadır. Bu yapı, merkezi hükümetin yanı sıra yerel yönetimlerin de kendi vergi politikalarını belirleyebildiği çok katmanlı bir sistemdir. Sistemin temelini oluşturan ana vergi kategorileri; gelir vergisi (IRPEF), kurumlar vergisi (IRES), katma değer vergisi (IVA) ve bölgesel vergilerden oluşur.

Gelir Vergisi (IRPEF)

İtalya’da bireysel gelir vergisi IRPEF (Imposta sul Reddito delle Persone Fisiche) olarak adlandırılır ve artan oranlıdır. Bu vergi, bireylerin elde ettiği maaş, serbest meslek geliri, kira geliri, yatırım geliri gibi kazançların toplamı üzerinden hesaplanır. 2025 yılı itibarıyla IRPEF dilimleri yeniden yapılandırılmış ve şu şekilde belirlenmiştir:

Gelir Aralığı (€)	Vergi Oranı (%)
0 – 28.000	23%
28.001 – 50.000	35%
50.001 ve üzeri	43%

Bu sistemde çeşitli kesintiler ve muafiyetler uygulanarak vergi yükü azaltılabilir. Örneğin çocuklu aileler, engelliler veya belirli sağlık harcamalarını belgeleyen bireyler için vergi indirimleri mevcuttur.

Kurumlar Vergisi (IRES)

Şirketlerin elde ettikleri kazanç üzerinden ödedikleri vergi türü IRES (Imposta sul Reddito delle Società) olarak adlandırılır. IRES oranı 2025 itibarıyla sabit %24 olarak uygulanmaktadır. Ancak bazı durumlarda, örneğin sosyal amaçlı kooperatifler veya çevre dostu üretim yapan şirketler için ek teşvikler ve vergi indirimleri tanımlanabilir. Ayrıca yerel yönetimler tarafından uygulanan bölgesel üretim faaliyetleri vergisi olan IRAP (Imposta Regionale sulle Attività Produttive) de şirketlerin vergi yükünü etkileyen önemli bir unsurdur.

Katma Değer Vergisi (IVA)

İtalya’da mal ve hizmetlerden alınan dolaylı vergi olan IVA, Avrupa Birliği normlarına uyumlu şekilde düzenlenmiştir. 2025 itibarıyla geçerli olan temel oran %22’dir. Bunun yanında, bazı temel tüketim ürünleri, sağlık hizmetleri, kitap ve gazeteler gibi kalemler için %10 ve %4 gibi indirimli oranlar da uygulanmaktadır. IVA, tüm tedarik zinciri boyunca uygulandığı için firmaların bu vergiyi fatura üzerinde göstermesi ve devletle aylık veya üç aylık periyotlarla beyan etmesi zorunludur.

Yerel Vergiler ve Katkılar

İtalya’da vergi sistemi yalnızca merkezi hükümetle sınırlı değildir. Belediyeler ve bölgeler de kendi vergi politikalarını belirleyebilir. Bunlar arasında en yaygın olanları:

IMU (Imposta Municipale Unica): Gayrimenkul varlıkları üzerinden alınan belediye vergisidir.

TARI (Tassa sui Rifiuti): Atık yönetimi için alınan bir hizmet vergisidir.

TASI (Tributo per i Servizi Indivisibili): Kamu hizmetlerine katkı amacıyla alınan vergi türüdür.

Bu yerel vergiler, mülk sahiplerinin konut, arazi ve ticari alanlar üzerindeki sorumluluklarını yerine getirmesini hedefler.

Vergi Uyumluluğu ve Dijitalleşme

2025 itibarıyla İtalya vergi sistemi, dijitalleşme yoluyla hem vergi toplama sürecini modernize etmiş hem de vergi kaçakçılığı ile mücadelede büyük ilerlemeler kaydetmiştir. Özellikle e-fatura (Fattura Elettronica) sistemi zorunlu hale getirilmiş ve tüm ticari işlemler dijital ortamda kayıt altına alınmaktadır. Bu durum, hem vergi beyanlarının doğruluğunu artırmakta hem de devletin vergi gelirlerini daha etkin kontrol etmesini sağlamaktadır.

Uluslararası Vergi Uyum Politikaları

İtalya, OECD’nin BEPS (Base Erosion and Profit Shifting) ilkelerine ve AB’nin DAC6 gibi düzenlemelerine tam uyum sağlamaktadır. Bu kapsamda çok uluslu şirketlerin transfer fiyatlandırmaları, vergi cennetlerine yönlendirdiği kazançlar ve hibrit yapıların kullanımı titizlikle izlenmekte ve raporlama yükümlülükleri artırılmaktadır. 2025 yılında yürürlüğe giren yeni düzenlemeler, vergi şeffaflığını daha da artırmakta ve uluslararası bilgi değişimini güçlendirmektedir.

İtalya Gelir Vergisi Sistemi

İtalya’nın gelir vergisi sistemi, bireylerin elde ettikleri çeşitli gelir türlerinden devlete pay vermelerini zorunlu kılan, kademeli oranlara dayanan karmaşık bir yapıdır. IRPEF (Imposta sul Reddito delle Persone Fisiche) olarak adlandırılan bu sistem, bireysel gelirin türüne ve miktarına göre farklı oranlarla vergilendirme yapar. 2025 yılı itibarıyla yapılan reformlarla, gelir vergisi sisteminde hem oranlar hem de muafiyetler açısından önemli değişiklikler yaşanmıştır.

IRPEF Vergi Dilimleri ve Oranları

2025 yılında yürürlükte olan IRPEF sisteminde vergi dilimleri sadeleştirilmiş ve üç ana dilim üzerinden yapılandırılmıştır. Bu sadeleştirme, özellikle düşük ve orta gelirli vatandaşların vergi yükünü hafifletmeyi amaçlamaktadır. Güncel IRPEF oranları şöyledir:

Yıllık Gelir (€)	Vergi Oranı (%)
0 – 28.000	23%
28.001 – 50.000	35%
50.001 ve üzeri	43%

Bu oranlar, yalnızca brüt gelir üzerinden hesaplanmamakta, aynı zamanda çeşitli vergi indirimleri ve muafiyetlerle birlikte net vergi yükü hesaplanmaktadır. Gelir arttıkça vergi oranı da artmakta ve böylece artan oranlı vergi sistemi uygulanmaktadır.

Vergiye Tabi Gelir Türleri

İtalya’da bireylerin vergilendirilebilir gelirleri birkaç farklı kaynaktan oluşabilir. Bunlar arasında:

Çalışan Geliri (redditi di lavoro dipendente): Maaş, ikramiye ve yan haklar dahil olmak üzere ücretli çalışanların gelirleri.

Serbest Meslek Geliri (redditi di lavoro autonomo): Doktor, avukat, mühendis gibi serbest meslek erbabının gelirleri.

Ticari Gelir (redditi d’impresa): Küçük işletme sahiplerinin elde ettiği kazançlar.

Gayrimenkul Geliri (redditi fondiari): Kiraya verilen mülklerden elde edilen gelirler.

Finansal Gelir (redditi di capitale): Faiz, temettü, hisse senedi kazançları gibi finansal enstrümanlardan elde edilen gelirler.

Diğer Gelirler (redditi diversi): Telif hakkı, ikramiye, yarışma ödülleri gibi özel gelir türleri.

Bu gelirlerin her biri, belirli beyan ve belgeleme yükümlülüklerine tabidir.

İndirimler ve Muafiyetler

İtalya’da IRPEF sistemi içerisinde bireylerin vergi yükünü azaltan çeşitli mekanizmalar bulunmaktadır. 2025 itibarıyla geçerli bazı indirim ve muafiyet kalemleri şunlardır:

Aile İndirimi (detrazioni familiari): Çocuk sahibi olanlar ve eşini bakmakla yükümlü olanlar için gelir vergisinden belirli oranda indirim yapılmaktadır.

Sağlık Harcamaları: Yıllık toplam sağlık giderlerinin %19’u IRPEF’ten düşülebilir.

Eğitim Harcamaları: Üniversite ve okul harçları gibi giderler kısmi olarak indirilebilir.

Enerji Verimli Yatırımlar: Enerji tasarrufu sağlayan ev tadilatları, solar panel yatırımları gibi harcamalarda %50’ye varan indirimler uygulanabilir.

Bu indirimin uygulanabilmesi için belgelerin saklanması ve yıllık beyannameye doğru şekilde yansıtılması zorunludur.

Vergi Beyanı ve Ödeme Süreci

Gelir vergisi beyannamesi, her yıl mayıs-temmuz ayları arasında sunulmalıdır. 2025 yılında da Agenzia delle Entrate (Gelir İdaresi), ön doldurulmuş vergi beyannamelerini kullanıcılara dijital olarak sunmaya devam etmektedir. Vergi mükellefleri, bu beyannameleri kontrol ederek onaylayabilir veya gerekli düzenlemeleri yaptıktan sonra sisteme iletebilir. Vergi ödemeleri genellikle iki taksit halinde yapılır:

İlk taksit: Haziran sonuna kadar (önceki yıl gelirine göre hesaplanır)

İkinci taksit: Kasım ayı sonunda

Geliri düşük olan bireyler için daha uzun vadeli ödeme planları oluşturulabilmekte, bazı durumlarda sosyal yardım statüsünde olanlar vergiden muaf tutulabilmektedir.

Serbest Meslek Sahipleri ve Küçük Girişimciler için Basitleştirilmiş Sistem

2025 yılı itibarıyla İtalya’da serbest meslek sahipleri ve mikro girişimciler için “forfettario” adı verilen özel bir sistem uygulanmaktadır. Bu sistemde yıllık geliri 85.000 €’nun altında olan girişimciler, sabit bir oran üzerinden vergilendirilmekte ve defter tutma, KDV beyanı gibi yükümlülüklerden muaf tutulmaktadır. Uygulanan vergi oranı %15’tir ve girişimin ilk beş yılı için bu oran %5’e kadar düşürülebilmektedir.

Bu sistem, küçük girişimcilerin vergiye uyumunu artırmayı ve kayıt dışılığı azaltmayı hedeflemektedir.

Gelir Vergisinde Dijitalleşme ve Denetim

İtalya’da gelir vergisi sisteminde dijital altyapı oldukça gelişmiştir. e-fatura ve e-beyan sistemleri ile bireylerin gelirleri otomatik olarak izlenebilmekte ve denetlenebilmektedir. Bu dijitalleşme sayesinde hem vergi kaçağının önüne geçilmiş hem de mükellefler için işlemler daha kolay hale gelmiştir. Ayrıca, 2025 itibarıyla kripto para kazançlarının da IRPEF sistemine entegre edildiği görülmektedir. Kripto gelirlerinin %26 oranında ayrı bir stopaj vergisine tabi tutulması uygulamaya alınmıştır.

İtalya Şirketler ve Kurumlar İçin Vergilendirme

İtalya’da şirketler ve kurumlar için uygulanan vergi sistemi, merkezi düzeyde uygulanan ana vergiler ile yerel yönetimlerin aldığı ek vergilerden oluşur. 2025 yılı itibarıyla bu yapı, ekonomik büyümeyi desteklemek ve işletmelerin yükünü dengelemek üzere yeniden yapılandırılmıştır. Vergilendirme sisteminde hem büyük ölçekli şirketler hem de küçük ve orta ölçekli işletmeler (KOBİ’ler) için farklı teşvik mekanizmaları yer almaktadır.

Kurumlar Vergisi (IRES)

İtalya’da şirket kazançları üzerinden alınan ana vergi türü IRES (Imposta sul Reddito delle Società) olarak adlandırılır. 2025 yılı itibarıyla bu vergi sabit %24 oranında uygulanmaktadır. IRES, tüm anonim şirketler (S.p.A.), limited şirketler (S.r.l.), kooperatifler ve bazı kar amacı gütmeyen kuruluşlar için geçerlidir.

Vergi matrahı, şirketin brüt kazancından ticari giderler, amortismanlar ve vergiye tabi olmayan gelirlerin düşülmesiyle hesaplanır. İtalya vergi yasaları, özellikle araştırma-geliştirme (Ar-Ge), dijital dönüşüm, yeşil enerji yatırımları gibi alanlarda yapılan harcamaların matrahtan düşülmesini teşvik etmektedir.

Bölgesel Üretim Faaliyetleri Vergisi (IRAP)

Kurumlar için ikinci önemli vergi ise IRAP (Imposta Regionale sulle Attività Produttive) adını taşır. IRAP, şirketlerin ekonomik faaliyetleri üzerinden alınan bir tür bölgesel vergidir. Oranı sektöre ve bölgeye göre değişmekle birlikte genel uygulama oranı %3,9 seviyesindedir.

Bu vergi, şirketin net kazancı üzerinden değil, iş gücü maliyetlerini de içeren katma değer yapısı üzerinden hesaplanır. Bankalar, sigorta şirketleri gibi bazı özel sektörlerde IRAP oranı %4,65 ila %5 arasında değişebilir. Ayrıca bazı bölgeler, yatırım teşviki sağlamak amacıyla IRAP oranlarında indirime gidebilir.

KDV (IVA) Yükümlülükleri

Şirketlerin mal ve hizmet satışlarından dolayı tabi oldukları Katma Değer Vergisi (IVA) yükümlülükleri, bireylerden farklı olarak daha sıkı şekilde denetlenir. Şirketler, her ay veya üç ayda bir olmak üzere IVA beyanında bulunmak zorundadır. Uygulanan oranlar şunlardır:

Genel oran: %22

İndirimli oranlar: %10 ve %4 (gıda, ilaç, sağlık ürünleri vb.)

IVA sistemine entegre olan şirketler, alımlarındaki KDV’yi satışlarındaki KDV’den mahsup edebilir. Dijitalleşme sayesinde bu hesaplamalar büyük oranda otomatikleştirilmiştir.

Vergisel Teşvikler ve Avantajlar

İtalya, şirketlerin faaliyetlerini desteklemek adına çeşitli vergisel teşvikler sunmaktadır. 2025 itibarıyla yürürlükte olan başlıca teşvikler şunlardır:

Patent Box Rejimi: Yenilikçi şirketlerin fikri mülkiyet gelirlerine uygulanan indirimli IRES oranı (%15’e kadar düşebilir).

Süper ve Hiper Amortisman: Dijital dönüşüm ve endüstri 4.0 yatırımlarında %120-170 oranında amortisman avantajı sağlanır.

Ar-Ge Vergi Kredileri: Bilimsel araştırma ve yenilikçilik yatırımlarında %20 ila %50 arasında değişen vergi kredileri uygulanır.

Güney İtalya Yatırım Teşviki: Güney bölgelerde yapılan yatırımlar için ek IRAP ve IRES indirimleri.

Bu teşvikler, şirketlerin rekabet gücünü artırırken, İtalya’nın üretim ve teknoloji odaklı büyüme stratejisini de desteklemektedir.

Start-up ve KOBİ’lere Özgü Düzenlemeler

Start-up şirketler ve küçük işletmeler için ayrı bir vergi rejimi uygulanır. Yenilikçi start-up statüsüne sahip işletmeler, ilk beş yıl boyunca hem IRES hem de IRAP açısından ciddi vergi avantajlarına sahiptir. Ayrıca yatırımcılar, bu firmalara yaptıkları yatırımları vergi matrahlarından düşebilir.

KOBİ’ler için, belirli bir ciroya kadar olan şirketler “mikro vergilendirme” adı verilen basitleştirilmiş sistemden yararlanabilir. Bu sistem kapsamında:

KDV muafiyeti sağlanabilir,

IRES yerine sabit oranlı stopaj uygulanabilir,

Defter tutma ve beyan yükümlülükleri sadeleştirilebilir.

Vergi Uyum Süreçleri ve Dijitalleşme

2025 yılı itibarıyla İtalya’da kurumlar vergilendirme süreci büyük ölçüde dijitalleştirilmiştir. e-fatura sistemi, gelir-gider takibini otomatikleştirirken, vergi beyannameleri ve IRAP-IRES hesaplamaları doğrudan dijital platformlar üzerinden yapılmaktadır. Agenzia delle Entrate, her şirketin vergi geçmişini ve uyum durumunu merkezi sistem üzerinden izlemekte ve potansiyel usulsüzlükleri anlık tespit edebilmektedir.

Bu sistem, hem vergi kaçağını azaltmakta hem de şirketlerin iş yükünü hafifletmektedir. Ayrıca yapay zekâ destekli analiz sistemleri sayesinde denetim mekanizmaları güçlendirilmiş ve vergi şeffaflığı artırılmıştır.

İtalya Sosyal Güvenlik ve Zorunlu Kesintiler

İtalya’da sosyal güvenlik sistemi, çalışanların emeklilik, sağlık, işsizlik ve çeşitli sosyal yardım haklarını güvence altına almak amacıyla yapılandırılmıştır. Bu sistemin finansmanı, hem işverenler hem de çalışanlar tarafından yapılan zorunlu katkılarla sağlanmaktadır. 2025 yılı itibarıyla sosyal güvenlik sistemi ve buna ilişkin zorunlu kesintilerde çeşitli yapısal reformlar uygulanmakta ve dijital denetim mekanizmalarıyla süreçler daha şeffaf ve etkili hale getirilmektedir.

Sosyal Güvenlik Kurumu: INPS

İtalya’da sosyal güvenlik sistemi INPS (Istituto Nazionale della Previdenza Sociale) tarafından yürütülmektedir. INPS, hem özel sektör hem de kamu sektörü çalışanlarının sigorta işlemlerinden sorumludur. Ayrıca serbest meslek sahipleri, işsizler ve düşük gelirli vatandaşlar için de sosyal destek programları INPS üzerinden yönetilir.

Zorunlu Sigorta Kesintileri

İşçi ve işverenler, brüt maaş üzerinden belirli oranlarda sosyal güvenlik kesintilerine tabidir. 2025 itibarıyla geçerli olan genel oranlar şu şekildedir:

Kesinti Türü	İşveren Payı (%)	İşçi Payı (%)
Emeklilik (Pensione)	23,81	9,19
İşsizlik Sigortası	1,61	0,30
Hastalık ve Kaza Sigortası	1,00 – 3,00	0,00
Aile Yardımları Fonu	0,68	0,00

Toplamda, işverenin katkısı %30–35 arasında değişirken, çalışanın toplam kesinti oranı genellikle %9,5 seviyesindedir. Kesinti oranları sektör, pozisyon ve sözleşme türüne göre farklılık gösterebilir.

Serbest Meslek Sahipleri ve Bağımsız Çalışanlar

Serbest meslek sahipleri (freelance çalışanlar ve kayıtlı profesyoneller) için sosyal güvenlik sistemine katılım zorunludur. Bu kişiler genellikle “Gestione Separata” adı verilen özel bir rejime tabidirler. 2025 itibarıyla bu kapsamda uygulanan oranlar:

INPS katkısı: %25,72 (işveren olmayan bağımsız çalışanlar için)

İsteğe bağlı emeklilik katkısı: %24,00 – %33,00 arası

KDV yükümlülükleri ve defter beyanı zorunluluğu da ayrıca geçerlidir.

Bu kişiler, gelirlerine göre yıllık beyan sistemiyle ödeme yaparlar ve bazı durumlarda sabit oranlı vergilendirme rejiminden (forfettario) faydalanabilirler.

Emeklilik Sistemi ve Reformlar

İtalya emeklilik sistemi, yaş ve prim gününe dayalı bir yapıya sahiptir. 2025 itibarıyla uygulanmakta olan temel kurallar:

Normal emeklilik yaşı: 67

Asgari prim süresi: 20 yıl

Erken emeklilik opsiyonları: “Quota 103” gibi düzenlemelerle 62 yaş + 41 yıl primle emeklilik mümkündür.

Buna ek olarak, düşük gelirli emekliler için sosyal emeklilik yardımı (pensione sociale) verilmektedir. Bu yardım, belirli gelir eşiğinin altında olan ve yeterli prim ödeyememiş bireyleri kapsamaktadır.

İşsizlik Sigortası ve Destekler

İtalya’da işsiz kalan bireyler, belirli koşulları sağladıkları takdirde NASPI (Nuova Assicurazione Sociale per l’Impiego) adı verilen işsizlik ödeneğinden faydalanabilir. Bu destek, iş kaybından sonraki ilk 24 ay boyunca aylık ödeme şeklinde yapılır. Şartlar arasında son dört yıl içinde en az 13 hafta prim ödeme ve son 12 ay içinde en az 30 gün çalışmış olma zorunluluğu bulunmaktadır.

Buna ek olarak, COVID-19 sonrası dönemde uygulamaya alınan çeşitli “acil durum gelirleri” bazı sektörler için hâlen devam etmektedir. Serbest çalışanlar için ise geçici gelir desteği programları INPS tarafından yürütülmektedir.

Sağlık Sigortası ve Ulusal Sağlık Hizmeti (SSN)

İtalya’da sağlık hizmetleri evrensel kapsamdadır ve SSN (Servizio Sanitario Nazionale) aracılığıyla sağlanır. Bu sistem, sosyal güvenlik kesintileriyle finanse edilir ve tüm vatandaşlara ücretsiz veya düşük maliyetli sağlık hizmetleri sunar. Zorunlu sağlık katkı payı genellikle işverenler tarafından ödenirken, yüksek gelirli serbest meslek sahiplerinden ek katkı talep edilebilir.

SSN hizmetleri kapsamında:

Aile hekimi hizmetleri,

Acil servis,

Uzman doktor muayenesi,

Hastane tedavileri,

İlaç temini gibi hizmetler ücretsiz ya da sembolik ücretlerle sağlanır.

Ek Katkılar ve İsteğe Bağlı Sigortalar

Bazı durumlarda işverenler, çalışanları için tamamlayıcı emeklilik fonlarına katkıda bulunabilir. Bu fonlar, bireysel emeklilik gelirini artırmak amacıyla gönüllü olarak seçilebilen planlardır. 2025 yılı itibarıyla devlet, bu tür katkılara belirli vergi avantajları da sunmaktadır.

Ayrıca çalışanlar, özel sağlık sigortaları ve hayat sigortaları gibi isteğe bağlı programlara da katılarak sosyal güvenlik kapsamlarını genişletebilirler. Bu tür poliçelere ödenen primler, belirli sınırlar dahilinde vergi matrahından düşülebilir.

İtalya KDV, ÖTV ve Diğer Tüketim Vergileri

İtalya’da dolaylı vergiler, kamu gelirlerinin önemli bir bölümünü oluşturur ve tüketim üzerinden alınan bu vergiler, mal ve hizmetlerin nihai fiyatları üzerinde doğrudan etkili olur. Katma Değer Vergisi (IVA), Özel Tüketim Vergisi (Accise) ve çeşitli ek vergiler yoluyla hem tüketici davranışları düzenlenmekte hem de devletin bütçe dengesi desteklenmektedir. 2025 yılı itibarıyla bu vergiler hem AB direktiflerine uyumlu şekilde hem de çevresel, sosyal ve ekonomik hedefler doğrultusunda yeniden düzenlenmiştir.

Katma Değer Vergisi (IVA)

İtalya’daki Katma Değer Vergisi, Avrupa Birliği standartlarına uygun biçimde tasarlanmış çok aşamalı bir vergidir. Tüm mal ve hizmet alışverişleri bu vergiye tabidir ve işletmeler, satışlarından aldıkları KDV’yi, alışlarında ödedikleri KDV’den mahsup ederek farkı devlete öder. 2025 yılı itibarıyla geçerli olan KDV oranları:

Mal veya Hizmet Türü	KDV Oranı (%)
Genel oran (tüm mal ve hizmetler)	22%
Gıda, restoran hizmetleri	10%
Ekmek, süt, kitap, ilaç gibi temel ürünler	4%

KDV, aylık ya da üç aylık dönemlerde beyan edilerek ödenmek zorundadır. Tüm işletmeler için e-fatura (Fattura Elettronica) sistemi zorunlu hâle getirilmiş ve bu sistem aracılığıyla KDV hareketleri dijital olarak izlenmektedir.

KDV İstisnaları ve Muafiyetler

Bazı durumlarda KDV istisnaları ya da muafiyetleri uygulanabilir:

Eğitim, sağlık, sosyal hizmetler gibi bazı kamu yararına faaliyetlerde KDV uygulanmaz.

Küçük işletmeler (cirosu yıllık 85.000 € altında olanlar), sabit oranlı vergilendirme rejimine tabi olarak KDV’den muaf tutulabilir.

İhracat işlemleri KDV’den muaftır; çünkü vergi tüketim yerine göre alınır ve yurtdışı satışlarda iç tüketim oluşmaz.

Özel Tüketim Vergisi (Accise)

İtalya’da bazı özel ürün ve hizmetler, hem yüksek maliyetli oldukları hem de çevresel ve sosyal etkileri bulunduğu için Özel Tüketim Vergisine (Accise) tabidir. 2025 yılı itibarıyla accise kapsamındaki başlıca ürünler ve vergi oranları şu şekildedir:

Akaryakıt (benzin, dizel): Litre başına 0,728 € (benzin), 0,617 € (dizel)

Tütün ürünleri: Paket başına ortalama 3,50 € accise vergisi + %59 oranında ilave KDV

Alkollü içecekler: Alkol derecesine ve miktarına göre değişmekle birlikte litrede 2,00 €’ya kadar accise uygulanabilir

Elektrik ve doğal gaz: Enerji tüketimi üzerinden kademeli olarak alınan vergiler uygulanmaktadır

Bu vergiler hem devlet bütçesini desteklemekte hem de halk sağlığı ve çevre politikalarına hizmet etmektedir. Özellikle karbon salınımı yüksek ürünlerde daha yüksek accise oranları uygulanarak çevreci tüketim teşvik edilmektedir.

Dijital Hizmet Vergisi

2025 itibarıyla İtalya, dijital hizmet sağlayıcılarını da kapsayan özel bir vergi uygulamasını sürdürmektedir. Özellikle büyük teknoloji şirketlerinin reklam gelirleri, çevrim içi hizmetleri ve kullanıcı verisi odaklı ticari faaliyetleri, %3 oranında dijital hizmet vergisine (Digital Services Tax) tabidir. Bu vergi, yıllık 750 milyon € küresel gelir ve 5,5 milyon € İtalya içi gelir eşiğini aşan firmalara uygulanmaktadır.

Çevresel Tüketim Vergileri

AB Yeşil Mutabakatı ve sürdürülebilirlik hedefleri kapsamında İtalya, çevresel etkisi yüksek ürünlere yönelik özel vergiler geliştirmiştir:

Karbon Vergisi (Carbon Tax): Fosil yakıt tüketen sanayi tesislerinden alınır.

Plastik Vergisi: Tek kullanımlık plastik ambalajlar için kilogram başına 0,45 € vergi alınır.

Elektronik Atık Geri Kazanım Fonu: Elektronik ürün satışlarında ürün başına sabit katkı payı uygulanır.

Bu vergiler, tüketim davranışlarını daha çevre dostu hale getirmeyi ve geri dönüşümü teşvik etmeyi amaçlamaktadır.

Turizm ve Konaklama Vergileri

İtalya’da şehir bazlı uygulanan turizm vergileri de önemli birer tüketim vergisi niteliği taşır. Oteller, pansiyonlar ve kısa süreli kiralamalarda alınan bu vergiler, bölgesel yönetimlerin gelir kaynakları arasında yer alır. Vergi tutarı konaklama tipi ve şehir sınıfına göre değişiklik gösterebilir. Örneğin:

Roma’da 5 yıldızlı bir otelde gecelik kişi başı 7,00 €

Floransa’da 4 yıldızlı otelde 4,50 €

Venedik’te giriş ücretine ek olarak şehir vergisi uygulanmaktadır

Bu vergiler doğrudan yerel yönetimlere aktarılmakta ve turizm altyapısının finansmanında kullanılmaktadır.

Tüketim Vergilerinin Denetimi ve Dijitalleşme

2025 yılı itibarıyla İtalya, tüketim vergilerinin tahsilatı ve beyanı süreçlerini tamamen dijitalleştirmiştir. e-fatura sistemi, KDV ve accise denetimlerinin temelini oluştururken, POS sistemlerinin entegrasyonu ile perakende sektöründe anlık veri akışı sağlanmaktadır. Ayrıca Gelir İdaresi (Agenzia delle Entrate), yapay zekâ tabanlı analiz sistemleri ile riskli işlemleri tespit etmekte ve otomatik inceleme süreçleri başlatabilmektedir.

Bu sistem, vergi kayıplarını en aza indirirken, mükelleflerin de yükümlülüklerini daha kolay ve şeffaf biçimde yerine getirmesini sağlamaktadır.

İtalya Gayrimenkul ve Mülkiyet Üzerinden Alınan Vergiler

İtalya’da gayrimenkul ve taşınmaz mülkiyetine sahip olmak, yalnızca ekonomik bir yatırım değil aynı zamanda çeşitli vergisel yükümlülükleri de beraberinde getiren bir durumdur. 2025 yılı itibarıyla, konut sahipliği, kira geliri, satış kazancı ve miras gibi işlemler gayrimenkul vergilendirmesinin temel unsurlarını oluşturmaktadır. Hem bireyler hem de şirketler için geçerli olan bu sistem, yerel ve merkezi yönetimler tarafından alınan bir dizi vergiyi içerir.

IMU – Belediye Mülkiyet Vergisi

İtalya’da taşınmaz varlıklar için ödenen en önemli yerel vergi türü IMU’dur (Imposta Municipale Unica). Bu vergi, genellikle ikinci konutlar, lüks meskenler, ticari gayrimenkuller ve boş arsalar için geçerlidir. 2025 itibarıyla IMU oranları belediyelere göre değişmekle birlikte genel oranlar aşağıdaki gibidir:

Temel IMU oranı: %0,76 (yerel belediyeler bu oranı %0,46 ile %1,06 arasında belirleyebilir)

Birincil konutlar için muafiyet: Normal konut sınıfında olan ve içinde yaşanılan mülkler IMU’dan muaftır. Ancak lüks sınıftaki konutlar (kategori A1, A8, A9) muaf değildir.

Ticari mülklerde IMU: İş yerleri, ofisler, mağazalar için IMU yükümlülüğü kesin olup oranlar genellikle %0,96 – %1,06 aralığında uygulanır.

IMU yılda iki taksit halinde ödenir: Haziran ve Aralık aylarında.

TARI – Atık Toplama ve Temizlik Vergisi

TARI (Tassa sui Rifiuti), konut veya işyeri gibi herhangi bir yapıdan çıkan atıkların toplanması ve bertaraf edilmesi için belediyeler tarafından alınan bir hizmet vergisidir. TARI tutarı şu unsurlara göre hesaplanır:

Mülkün metrekare cinsinden büyüklüğü

Kullanım amacı (konut, ticari, endüstriyel)

Yaşayan kişi sayısı (konutlarda)

Atık üretim potansiyeli (işyerlerinde)

2025 itibarıyla dijital belediye sistemleri üzerinden otomatik hesaplamalar ve online ödeme imkanları sağlanmıştır.

TASI – Bölünemez Hizmetler Vergisi (Kaldırıldı)

TASI (Tributo per i Servizi Indivisibili), belediyelerin sunduğu güvenlik, sokak aydınlatması, altyapı gibi bölünemez hizmetlerin finansmanında kullanılan bir vergi idi. Ancak 2020 itibarıyla IMU ile birleştirilmiş, 2025 itibarıyla ise bağımsız olarak uygulanmamaktadır.

Kira Geliri ve Vergilendirme

Mülk sahipleri, kiraya verdikleri taşınmazlardan elde ettikleri gelir üzerinden IRPEF kapsamında vergi ödemekle yükümlüdür. Kira gelirleri iki sistemle vergilendirilebilir:

Standart IRPEF sistemi: Kira geliri yıllık beyana dahil edilir ve genel gelir vergisi dilimlerine göre %23 ila %43 oranında vergilendirilir.

Cedolare Secca (Sabit Oran Sistemi): Belirli koşulları sağlayan mülk sahipleri için geçerlidir. İki oran vardır:

%21 sabit oran (piyasa kira sözleşmeleri için)

%10 sabit oran (anlaşmalı kira sözleşmeleri için, özellikle üniversite şehirleri ve düşük gelirli bölgelerde)

Bu sistemde ek belediye vergileri uygulanmaz ve IRPEF’e dahil edilmez.

Satış Kazancı (Capital Gains) Vergisi

İtalya’da gayrimenkul satışından elde edilen kazanç, bazı durumlarda vergiye tabi olabilir. Vergi yükümlülüğü aşağıdaki durumlara göre değişiklik gösterir:

Beş yıldan kısa süreyle sahip olunan mülklerin satışı: Satış kazancı %26 oranında sermaye kazancı vergisine tabidir.

Beş yıldan uzun süredir sahip olunan mülkler: Satıştan doğan kazanç vergiden muaftır.

Miras yoluyla elde edilen mülkler: Satış vergisinden muaftır.

Ticari mülklerin satışı: Kazanç üzerinden vergi hesaplanır, ancak muhasebesel kayıtların detayına göre farklı amortisman hesaplamaları uygulanabilir.

Miras ve Hibe (Vergi ve Muafiyetler)

İtalya’da mülkün miras ya da bağış yoluyla el değiştirmesi durumunda, mülkiyet vergileri yeniden hesaplanır ve veraset ve intikal vergisi uygulanabilir. 2025 itibarıyla geçerli olan oranlar:

Eş ve çocuklar için: %4 oranında vergi, 1.000.000 €’ya kadar muafiyet

Kardeşler için: %6 oranında vergi, 100.000 €’ya kadar muafiyet

Diğer akrabalar için: %6 – %8 oranında vergi, muafiyet yoktur

Miras alınan taşınmazlar IMU kapsamına girer ve aynı şekilde TARI yükümlülüğü de doğar.

Gayrimenkul Vergilerinde Dijital Dönüşüm

İtalya’da gayrimenkul vergilerinin takibi ve beyanı, Agenzia delle Entrate ile belediye sistemleri üzerinden tamamen dijital hale getirilmiştir. 2025 itibarıyla:

IMU ve TARI otomatik hesaplanarak çevrim içi beyan yapılabilir.

Kira sözleşmeleri dijital ortamda kayıt altına alınır.

Gayrimenkul tapu işlemleri blockchain destekli dijital kadastro sistemine aktarılmıştır.

Vergi beyannameleri online platformlardan doğrudan Gelir İdaresi’ne iletilebilir.

Bu dönüşüm, vergilerin daha etkin ve adil bir şekilde tahsil edilmesini sağlamanın yanı sıra kayıt dışılığı azaltma konusunda da etkili bir araç olmuştur.

İtalya Uluslararası Vergi Anlaşmaları ve Çifte Vergilendirme

İtalya, küresel ekonomik yapının bir parçası olarak, uluslararası ticaret ve yatırımların vergi engellerinden arındırılmasını sağlamak amacıyla birçok ülkeyle çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmaları (Double Taxation Avoidance Agreements – DTAAs) imzalamıştır. 2025 yılı itibarıyla İtalya’nın 100’den fazla ülkeyle yürürlükte olan vergi anlaşması bulunmaktadır. Bu anlaşmaların temel amacı, aynı gelir üzerinden hem İtalya’da hem de gelir elde edilen ülkede iki kez vergi ödenmesini engellemektir.

Çifte Vergilendirme Nedir?

Çifte vergilendirme, bir gerçek ya da tüzel kişinin aynı gelir üzerinden iki farklı ülke tarafından vergiye tabi tutulması durumudur. Bu durum genellikle şu şekillerde ortaya çıkar:

Bir kişinin bir ülkede yerleşik sayılması ve başka bir ülkede gelir elde etmesi (örneğin: İtalya’da yaşayan bir bireyin Almanya’dan kira geliri elde etmesi)

Bir şirketin birden fazla ülkede faaliyet göstermesi (örneğin: İtalyan bir firmanın Türkiye’de şube açması)

Bu tür durumlarda, çifte vergilendirme önleme anlaşmaları devreye girer ve hangi ülkenin hangi geliri vergilendirme hakkına sahip olduğunu düzenler.

İtalya’nın Çifte Vergilendirme Anlaşmalarının Temel Unsurları

İtalya’nın taraf olduğu uluslararası vergi anlaşmaları OECD modeline dayalı olarak hazırlanmıştır ve çoğunlukla şu hususları kapsar:

İkametgah Tanımı: Hangi ülkenin mükellefin “yerleşik ülke” olduğunu belirler.

Gelir Türlerinin Vergilendirme Hakkı: Ücret, serbest meslek, ticari kazanç, faiz, temettü, gayrimenkul gelirleri gibi farklı gelir türlerinin hangi ülkede vergilendirileceğini düzenler.

Vergi İndirimi veya İstisna Mekanizmaları: İtalya, diğer ülkede ödenen vergiyi IRPEF veya IRES üzerinden mahsup etme imkânı sunar.

Vergi Bilgi Değişimi: Vergi kaçakçılığına karşı, taraf ülkeler arasında gelir, mülk ve finansal bilgiler paylaşılır.

Türkiye-İtalya Vergi Anlaşması Örneği

Türkiye ile İtalya arasında 1990 yılından bu yana yürürlükte olan bir çifte vergilendirmeyi önleme anlaşması bulunmaktadır. Bu anlaşma şu başlıca düzenlemeleri içerir:

Temettü ve faiz gelirlerinde: Kaynak ülkede sınırlı oranlı vergi (%10-15) uygulanır.

Gayrimenkul gelirlerinde: Mülkün bulunduğu ülke vergilendirme hakkına sahiptir.

Ticari kazançlarda: Daimi iş yeri olmayan durumlarda yalnızca mukim ülkede vergilendirme yapılır.

Vergi mahsubu: Türkiye’de ödenen vergiler, İtalya’daki vergi beyannamesinde mahsup edilebilir.

Uluslararası Vergi Uygulamalarında BEPS ve ATAD Uyumları

İtalya, OECD tarafından geliştirilen BEPS (Base Erosion and Profit Shifting – Kâr Aşındırması ve Kâr Kaydırma) inisiyatifine tam uyum sağlamaktadır. 2025 itibarıyla BEPS kapsamında:

Hibrit yapıların önlenmesi,

Zararlı vergi rekabetine karşı önlemler,

Şeffaflık ve bilgi değişimi,

Transfer fiyatlandırması dokümantasyonu zorunluluğu,

Ülke bazlı raporlama (CbCR) gibi önlemler uygulanmaktadır.

AB direktifleri kapsamında getirilen ATAD (Anti-Tax Avoidance Directive) kuralları da İtalya vergi hukukuna entegre edilmiştir. Bu kapsamda:

Faiz gider kısıtlamaları (%30 EBİTDA sınırı),

Kontrollü yabancı kurum (CFC) düzenlemeleri,

Çıkış vergisi (exit tax),

Hibrit uyumsuzluk düzenlemeleri aktif olarak yürürlüktedir.

Vergi Bilgi Değişimi ve CRS

İtalya, Otomatik Bilgi Değişimi (CRS – Common Reporting Standard) kapsamında, yabancı ülke vatandaşlarının İtalya’daki finansal bilgilerini, ilgili ülkelere düzenli olarak bildirmekte ve diğer ülkelerden gelen benzer bilgileri de kullanmaktadır. Bu sistem sayesinde vergi cennetlerine aktarılan gelirlerin takibi kolaylaşmıştır.

Dijital Ekonomiye Yönelik Uluslararası Vergi Modeli

2025 yılı itibarıyla G20 ve OECD tarafından geliştirilen dijital ekonominin vergilendirilmesine ilişkin küresel anlaşma (Pillar One ve Pillar Two) İtalya’da uygulamaya alınmıştır. Bu yeni model:

Çok uluslu şirketlerin faaliyet gösterdikleri ülkelerde kar beyan etmesini sağlar.

En az %15 oranında global asgari kurumlar vergisini zorunlu kılar.

Bu model, özellikle dijital platformlar, teknoloji devleri ve sınır ötesi hizmet sağlayıcılarını hedef alarak vergi tabanının korunmasına katkı sağlar.

Uygulama Süreçleri ve Vergi İdaresi İletişimi

Çifte vergilendirmeye tabi gelir elde eden birey ya da kurumlar, İtalya Gelir İdaresi (Agenzia delle Entrate) ile iletişime geçerek:

Yabancı gelirleri doğru şekilde beyan etmeli,

Mahsup hakkını kullanmak için ilgili yabancı vergi makbuzlarını sunmalı,

Gerekirse “tax ruling” (vergisel ön anlaşma) talebinde bulunmalıdır.

Tüm bu süreçler dijital platformlar üzerinden yürütülmekte ve Agenzia delle Entrate, karmaşık uluslararası işlemler için özel danışmanlık birimleri oluşturarak mükelleflerin doğru ve eksiksiz beyan yapmalarını teşvik etmektedir.

İtalya Vergi Sistemi 2025 Hakkında Sıkça Sorulan Sorular (SSS)

Ek kaynak: Daha fazla bilgi için

Ternrise Danışmanlarını Keşfedin: Ternrise İtalya Danışmanlarını keşfedin!